Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

data

dat|a

ж. дата; чысло;

~a historyczna — гістарычная дата;

opatrzyć ~ą — датаваць; паставіць дату;

człowiek starej ~y — чалавек старых поглядаў;

być pod dobrą ~ą — быць добра падпіўшы;

pod złą ~ą — у кепскі час

datek, ~ku

dat|ek

м.

1. добраахвотны ўзнос;

2. міласціна;

wedle ~ku służba прык. якая плата, такая праца

datować

незак. датаваць;

~ć wstecz — памячаць мінулым днём (заднім чыслом);

list ~ny z Mińska — ліст, адпраўлены з Мінска

datować się

незак. пачынацца; браць пачатак;

poprawa w zdrowiu chorego ~uje się od roku — паляпшэнне здароўя хворага пачалося год назад (год таму)

datownik

м. штэмпель (з датай); паштовы штэмпель

dawać

незак.

1. даваць;

dawać komu łapówkę (dawaćkomu w łapę) — даваць хабар (у лапу) каму; падмазваць; цюку ў руку;

dawać koncert — даваць канцэрт;

dawać słowo — даваць слова; абяцаць;

dawać sobie radę z ... —даваць сабе рады; спраўляцца;

dawać za wygraną — здавацца;

2. аддаваць

dawajka

ж. разм. самадайка

dawanie

н. даванне; дача

dawca

м. які дае; ахвяравальнік;

dawca krwi — донар

dawczyni

якая дае; ахвяравальніца;

dawczyni krwi — донар (жанчына)