Verbum

sposobić się

незак. рыхтавацца

sposobność

sposobnoś|ć

ж. зручны выпадак;

przy każdej (pierwszej) ~ci — пры кожным (першым) зручным выпадку

sposób, ~obu

spos|ób

м. спосаб; сродак, метад;

~ób badania — метад даследавання;

~ób postępowania — спосаб дзеяння;

w jaki ~ób? — якім чынам?;

w żaden ~ób — ніякім чынам;

w jakiś ~ób — нейкім чынам;

brać się na ~ób — ужываць хітрасці;

nie ~ób — немагчыма;

w taki czy inny ~ób — так ці іначай;

nie ~ób nie zauważyć, że ... — нельга не заўважыць, што...;

~ób zapłaty — від аплаты

spostrzec

м. прыкмеціць, заўважыць

spostrzeć się

spostrze|ć się

зак.

1. схамянуцца; спахапіцца;

(za) nim się ~głem, ... — перш чым я спахапіўся, ...;

2. убачыць; зразумець; разабрацца;

~gła, że była sama — яна ўбачыла (зразумела), што яна адна

spostrzegać

незак. заўважаць, прыкмячаць

spostrzegawczość

ж. наглядальнасць, назіральнасць

spostrzegawczy

наглядальны, назіральны

spostrzeżenie

н. нагляданне, назіранне

spośród

з ліку; сярод;

spośród chmur — сярод хмар;

spośród przyjaciół — з ліку сяброў