Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

spochmurnieć

зак. насупіцца, нахмурыцца

spocić się

зак. спацець; упацець; упрэць; угрэцца

spocony

спацелы; упрэлы

spocząć

зак.

1. адпачыць;

spocząć na laurach — спачыць на лаўрах;

2. (пра нябожчыка) спачыць;

spocząć na wieki — памерці;

3. сесці;

proszę spocząć — калі ласка, сядайце;

spocznij! — (каманда) вольна!; спаволь!

spoczynek, ~ku

spoczyn|ek

м. адпачынак; спачынак, спачын;

udać się na ~ek — пайсці спаць;

być przeniesionym w stan ~ku — пайсці на пенсію;

oficer w stanie ~ku — афіцэр у адстаўцы

spoczywać

незак.

1. адпачываць;

2. спачываць;

spoczywać w grobie кніжн. спачываць у магіле

spod

з-пад;

spod stołu — з-пад стала;

~e łba — спадылба;

~e mnie — з-пад мяне

spode

гл. spod

spodek

м. сподак;

spodek i filiżanka — сподак і кубак

spodenki

мн. штонікі; трусікі;

spodenki kąpielowe — плаўкі