Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

spiąć

зак.

1. зашпіліць;

2. прышпорыць;

spiąć konia ostrogami — прышпорыць каня

spiąć się

зак. стаць на дыбкі; стаць дубка

spichlerz

м.

1. свіран; клець;

2. жытніца

spichrz

м.; гл. spichlerz

spiczasty

спічасты, востраканцовы

spić się

зак. спіцца

spiec

зак. спячы;

spiec raka — пачырванець

spiec się

зак. спячыся

spieczony

спечаны

spiekota

ж. спякота, спёка, гарачыня