Verbum

palacz

м.

1. апальшчык, качагар;

2. разм. курэц;

palacz nałogowy — заўзяты курэц

palant

м. спарт. лапта

palarnia

ж. курыльня; курыльная зала;

palarnia opium — курыльня опіуму;

palarnia kawy — месца для пражання кавы

palatalizacja

ж. лінгв. палаталізацыя

palatalny

лінгв. палатальны

palący

paląc|y

1. пякучы; гарачы, злабадзённы;

~a sprawa — пільная справа;

2. той, хто курыць; курэц;

przedział dla ~ych — купэ для курцоў

palcowy

пальцавы

palcówka

ж.

1. муз. практыкаванне для бегласці пальцаў;

2. гіст. цэгла-пальчатка;

3. кул. від каўбасы

palec

pal|ec

м.

1. палец;

~ec wielki — вялікі палец;

~ec wskazujący — указальны палец;

~ec średni — сярэдні палец;

~ec serdeczny — безыменны палец;

mały ~ec — мезенец, мезены палец;

2. тэх. палец; штыфт;

patrzeć przez ~ce — глядзець праз пальцы;

sam jeden, jak ~ec — адзін, як палец;

z ~ca wyssać — высмактаць з пальца;

można na ~cach policzyć — на пальцах можна пералічыць;

chodzić na ~cach — хадзіць на дыбачках (пальчыках);

wspinać się na ~ce — падымацца на дыбачкі;

nie kładź ~ca między drzwi — не лезь на ражон;

maczać w czym ~ce — прыкладваць да чаго рукі;

mieć co w małym ~cu — ведаць што дасканала;

~cem na wodzie pisane — віламі па вадзе пісана;

nie kiwnąć ~cem — пальцам не паварушыць;

~ce lizać! — смаката!

palenie

н.

1. спальванне;

palenie na stosie — спальванне на вогнішчы;

2. паленне (у печы);

3. абпальванне (цэглы);

4. курэнне;

”palenie wzbronione” — «курыць забаронена!»; «не курыць!»;

5. пражанне (кавы)