palec
pal|ec
м.
1. палец;
~ec wielki — вялікі палец;
~ec wskazujący — указальны палец;
~ec średni — сярэдні палец;
~ec serdeczny — безыменны палец;
mały ~ec — мезенец, мезены палец;
2. тэх. палец; штыфт;
patrzeć przez ~ce — глядзець праз пальцы;
sam jeden, jak ~ec — адзін, як палец;
z ~ca wyssać — высмактаць з пальца;
można na ~cach policzyć — на пальцах можна пералічыць;
chodzić na ~cach — хадзіць на дыбачках (пальчыках);
wspinać się na ~ce — падымацца на дыбачкі;
nie kładź ~ca między drzwi — не лезь на ражон;
maczać w czym ~ce — прыкладваць да чаго рукі;
mieć co w małym ~cu — ведаць што дасканала;
~cem na wodzie pisane — віламі па вадзе пісана;
nie kiwnąć ~cem — пальцам не паварушыць;
~ce lizać! — смаката!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)