Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

skazany

асуджаны, прысуджаны;

skazany na porażkę (niepowodzenie) — асуджаны на паражэнне (няўдачу)

skazić

зак.

1. сапсаваць, сказіць;

2. запляміць;

3. дэнатураваць

skazówka

ж.; гл. wskazówka 2

skazujący

асуджальны; абвінаваўчы;

wyrok skazujący — абвінаваўчы прысуд

skazywać

незак. асуджаць;

skazywać na niewygody — асуджаць на нягоды

skażać

незак.

1. псаваць; скажаць; перакручваць;

2. тэх. дэнатураваць

skażenie

н.

1. псаванне; скажэнне;

2. тэх. дэнатурацыя

skażony

1. сапсаваны, сапсуты; перакручаны;

2. тэх. дэнатураваны;

skażony spirytus — дэнатурат

skąd

адкуль, скуль;

skąd jesteś? — адкуль ты?;

skąd wiesz? — адкуль ты гэта ведаеш?;

ależ skąd! — нічога падобнага!; адкуль!

skądinąd

1. з нейкага іншага месца; з іншых крыніц;

2. у іншых адносінах