Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

skarżypyta

м. паклёпнік, нагаворшчык; даносчык

Skarżysko-Kamienna

г. Скаржыска-Каменна

skasować

зак.

1. адмяніць; скасаваць;

2. прабіць, пагасіць, пракампасціраваць

skasowany

1. адменены, скасаваны;

2. прабіты, пагашаны, пракампасціраваны

skatalogować

зак. каталагізаваць; скласці каталог

skatować

зак. закатаваць, замучыць

skaut

м. скаўт

skaza

skaz|a

ж.

1. загана; хіба, вада, дэфект;

~a na szkle — драпіна на шкле;

2. перан. пляма, ганьба, загана;

człowiek bez ~y — бездакорны (беззаганны) чалавек;

2. мед. алергія; дыятэз;

~a białkowa — алергія на бялок

skazać

зак.

1. прыгаварыць, прысудзіць;

skazać kogo na 5 lat więzienia — прыгаварыць каго да 5-і гадоў зняволення; прысудзіць каму 5 гадоў зняволення;

2. аддаць;

skazać na niepowodzenie — асудзіць на няўдачу

skazaniec

м. асуджаны, засуджаны