Verbum

płodozmian, ~u

м. пладазмен

płodzić

незак.

1. пладзіць; нараджаць;

2. даваць плён

płodzić się

незак. пладзіцца

płomienić się

незак. палымнець; палаць

płomienny

1. палымяны; вогненны;

2. перан. палымянасць; палкасць; жарснасць;

~a miłość — палымянае каханне

płomień

м. полымя; агонь;

miotacz ~ni вайск. агнямёт;

stanąć w ~niach — а) успалыхнуць; шугнуць, загарэцца;

перан. зарумяніцца, пачырванець;

morze ~ni — мора агню (полымя)

płomyk

м.

1. аганёк, агеньчык;

2. бат. флёкс (Phlox L.);

płomyk nadziei — пробліск (агеньчык) надзеі

płonąć

незак. палаць, палымнець; гарэць, чырванець;

płonąć chęcią zemsty — палаць пачуццём помсты;

płonąć ze wstydu — чырванець (гарэць) ад сораму

płonica

ж. мед. шкарлятына

płonność

ж. марнасць; бясплённасць; бескарыснасць