Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

kląć się

незак. клясціся, прысягацца, прысягаць;

kląć się na wszystkie świętości — клясціся ўсімі святымі

kląskać

незак.

1. цёхкаць (пра салаўя);

2. шчоўкаць (пра капыты)

klątwa

klątw|a

ж.

1. праклён;

2. анафема; адлучэнне ад царквы;

rzucić ~ę — адлучыць ад царквы

klecha

ж. пагард. поп

klechda

ж. паданне, легенда

klecić

незак. будаваць абы-як; збіваць;

klecić wiersze — керпаць вершы

Kleck

м. г. Клецк, Клецак

kleić

незак. клеіць

kleić się

kle|ić się

незак. клеіцца;

powieki się ~ją — павекі зліпаюцца, [так спаць хочацца];

rozmowa się nie ~iła — размова не клеілася

kleik, ~u

м. адвар (рысу і да т.п.)