kleić się

kle|ić się

незак. клеіцца;

powieki się ~ją — павекі зліпаюцца, [так спаць хочацца];

rozmowa się nie ~iła — размова не клеілася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)