Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

przywitać się

зак. прывітацца, павітацца, паздароўкацца

przywitanie

н. прывітанне

przywlec

зак. прыцягнуць

przywlec się

зак. прыцягнуцца, прывалачыся; прыплесціся

przywłaszczać

незак. прысвойваць, прысабечваць

przywłaszczenie

н. прысваенне

przywłaszczyć

зак. прысвоіць; прыўлашчыць, прысабечыць

przywodzić

przywodzi|ć

незак. прыводзіць;

czyje słowa — прыводзіць чые словы;

to mi przywodzić na myśl zdarzenie, które ... — гэта мне нагадвае здарэнне, якое...;

co do skutku — прыводзіць што да паспяховага завяршэння (заканчэння)

przywołać

зак. заклікаць; прызваць

przywoływać

незак. заклікаць; клікаць, прызываць