Verbum

udowadniać

незак. даводзіць, даказваць

udowodnić

зак. давесці, даказаць

udowodnienie

н. доказ, довад

udowy

сцегнавы;

kość ~a — анат. сцегнавая косць;

tętnica ~a — сцегнавая артэрыя

udój, udoju

м. удой

udrapować

зак. задрапіраваць

udręczać

незак. прыгнятаць; замучваць; мучыць

udręczyć

зак. прыгнесці; замучыць

udręka

ж. пакута, мука;

~i sumienia — пакуты сумлення;

przeżywać ~i — пакутаваць

udry :

iść z kim na udry — ісці наперакор; рабіць на злосць каму