Verbum

trzewia

мн. анат. вантробы

trzewik

м. чаравік

trzeźwić

незак. працвярожваць, выцвярэжваць, працвярэжваць; прыводзіць у прытомнасць

trzeźwieć

незак.

1. цверазець, працвярэжвацца;

2. прыходзіць у прытомнасць

trzeźwo

цвяроза;

na trzeźwo — у цвярозым стане; на цвярозую галаву

trzeźwość

ж. цвярозасць;

badanie ~ci — праверка на цвярозасць

trzeźwy

1. цвярозы;

2. цвярозы; разважны

trzęsawisko

н. дрыгва; твань; багна

trzęsienie

н. трасенне, страсенне;

trzęsienie ziemi — землетрасенне; землятрус

trzmiel

м. заал. чмель (Bombax Latr.)