kierować
незак.
1. кіраваць;
kierować budową — кіраваць будаўніцтвам;
2. накіроўваць, скіроўваць;
kierować kroki — скіроўваць крокі, ісці;
kierować wzrok — накіроўваць погляд, паглядаць
kierować się
незак.
1. накіроўвацца; ісці;
kierować się w stronę rzeki — ісці ў бок ракі;
kierować się ku domowi — ісці дадому;
2. кіравацца;
kierować się bezinteresownością — кіравацца бескарыслівасцю;
kierować się uczuciem (rozsądkiem) — кіравацца пачуццём (розумам)
kierowanie
н.
1. накіраванне;
2. кіраванне;
kierowanie zdalne — дыстанцыйнае кіраванне
kierowca
м. вадзіцель, шафёр; кіроўца;
kierowca wyścigowy — аўтагоншчык; пілот
kierownica
ж.
1. руль; стырно;
2. мат. дырэктрыса; накіравальная
kierownictwo
kierownictw|o
н. кіраўніцтва;
powierzyć komu ~o — даверыць каму кіраўніцтва;
pracować pod czyim ~em — працаваць пад чыім кіраўніцтвам
kierowniczka
ж. разм. кіраўніца, начальніца; загадчыца;
kierowniczka szkoły — дырэктар школы;
kierowniczka działu — загадчыца аддзела
kierowniczy
kierownicz|y
кіруючы; кіроўны;
~e stanowisko — кіруючая пасада; пасада кіраўніка;
układ ~y — сістэма кіравання
kierownik
м.
1. кіраўнік; начальнік; загадчык;
kierownik działu — загадчык аддзела;
kierownik do spraw reklamy — кіраўнік рэкламнага аддзела;
kierownik wydziału — начальнік цэха;
kierownik robót — выканаўца работ;
kierownik pociągu — начальнік цягніка;
2. ~i мн. руль (веласіпеда)