Verbum

dzieciaty

разм. у якога ёсць дзеці; з дзецьмі

dzieciątko

н. ласк. дзіцятка

dziecię

н. кніжн. дзіця;

dziecię miasta — дзіця горада;

dziecię fortuny — улюбёнец лёсу

dziecięcy

dziecięc|y

дзіцячы;

lata ~e — дзіцячыя гады; дзяцінства;

~e książeczki — дзіцячыя кніжачкі;

~e marzenia — дзіцячыя мары;

szpital ~y — дзіцячая бальніца (лякарня);

literatura ~a — дзіцячая літаратура

dziecina

ж. ласк. дзіцятка

dziecinada

ж. дзяціннасць

dzieciniec

м. дзіцячы садок

dziecinnie

па-дзіцячаму, па-дзіцячы, па-дзяцінаму

dziecinnieć

незак. дзяцінець

dziecinny

dziecinn|y

1. дзіцячы;

pokój ~y — дзіцячы пакой;

wózek ~y — каляска; вазок; калёскі;

2. дзіцячы, наіўны, несур’ёзны;

~e zachowanie — дзіцячыя паводзіны