Verbum

przyczynowość

ж. філ. прычыннасць

przyczynowy

прычынны;

związek przyczynowy — прычынная сувязь

przyćmić

przyćmi|ć

зак.

1. зацямніць, зацьміць;

~ć światło lampy — зацямніць святло лямпы;

2. перан. зацьміць, прыглушыць; перавысіць;

ten czyn ~ł jego sławę — гэты ўчынак прыглушыў яго славу

przyćmiewać

незак.

1. зацямняць;

2. перан. зацьмяваць, прыглушаць; перавышаць

przydać

przyda|ć

зак. прыдаць; дадаць;

jego wystąpienie ~je wagi sprawie — яго выступленне дадае вагі справе

przydać się

przyda|ć się

зак. спатрэбіцца;

to się na nic nie przydać się — гэта ні на што не спатрэбіцца;

czy mogę się w czym ~ć? — ці магу я быць у нечым карысным?

przydarzać się

незак. здарацца

przydarzyć się

przydarzy|ć się

зак. здарыцца;

~ło się nieszczęście — здарылася няшчасце

przydatny

прыгодны, прыдатны

przydawać

незак. прыдаваць; дадаваць