przyćmić

przyćmi|ć

зак.

1. зацямніць, зацьміць;

~ć światło lampy — зацямніць святло лямпы;

2. перан. зацьміць, прыглушыць; перавысіць;

ten czyn ~ł jego sławę — гэты ўчынак прыглушыў яго славу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)