Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

strzelanina

ж. стральба, перастрэлка, страляніна

strzelba

ж. стрэльба, ружжо

Strzelce Krajeskie

мн. г. Стшэльцы-Краескія

Strzelce Opolskie

мн. г. Стшэльцы-Апольскія

strzelec

strzel|ec

м. стралок;

~ec przeciwpancerny — бранябойшчык;

być dobrym ~cem — быць трапным стралком;

~ec wyborowy — снайпер;

wolny ~ec — валанцёр

strzelecki

стралковы

strzelictwo

н. стралковы спорт

strzelić

strzeli|ć

зак. стрэліць;

płomień ~ł do góry — полымя шугнула ўгору;

prosto jak ~ł — прасцюсенька; прасцютка; проста-проста

Strzelin

м. г. Стшэлін

strzelisty

strzelist|y

1. стральчаты, спічасты;

2. стройны, высокі;

topole ~e — высокія (стройныя) таполі