strzelić

strzeli|ć

зак. стрэліць;

płomień ~ł do góry — полымя шугнула ўгору;

prosto jak ~ł — прасцюсенька; прасцютка; проста-проста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)