Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ukręcić

зак.

1. скруціць, звярнуць;

ukręcić klucz — скруціць (зламаць) ключ;

2. адкруціць;

3. разм. намалоць;

ukręcić łeb разм. а) czemu замяць што;

komu зламаць хрыбет; скруціць шыю каму

ukroić

зак. адрэзаць

ukrop, ~u

м. вар, кіпень, кіпецень;

uwijać się jak w ~ie — круціцца, як вужака на патэльні

ukrócać

незак. утаймоўваць; уціхамірваць

ukrócić

зак. утаймаваць; уціхамірыць

ukruszyć

зак.

1. пакрышыць; накрышыць; здрабніць;

2. адламіць; адкалупнуць

ukruszyć się

зак.

1. раскрышыцца;

2. адламіцца; адваліцца

ukrycie

ukryci|e

н.

1. (дзеянне) укрыццё, укрыванне; хаванне;

2. хованка; сховішча; патаемнае месца;

spoczywać w ~u — ляжаць пад спудам;

działać z ~a — дзейнічаць спадцішка (цішком)

ukryć

ukry|ć

зак.

1. схаваць, укрыць;

~ć zbiega — утаіць (схаваць) уцекача;

~ł twarz w dłoniach — ён закрыў твар рукамі;

2. скрыць, схаваць, утаіць;

~ć dochody — скрыць даходы;

nie da się ~ć, że ... — трэба прызнаць, што...

ukryć się

зак. скрыцца, схавацца