ukrycie

ukryci|e

н.

1. (дзеянне) укрыццё, укрыванне; хаванне;

2. хованка; сховішча; патаемнае месца;

spoczywać w ~u — ляжаць пад спудам;

działać z ~a — дзейнічаць спадцішка (цішком)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)