Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

trześnia

ж. уст. чарэшня

trześniowy

уст. чарэшневы

trzewia

мн. анат. вантробы

trzewik

м. чаравік

trzeźwić

незак. працвярожваць, выцвярэжваць, працвярэжваць; прыводзіць у прытомнасць

trzeźwieć

незак.

1. цверазець, працвярэжвацца;

2. прыходзіць у прытомнасць

trzeźwo

цвяроза;

na trzeźwo — у цвярозым стане; на цвярозую галаву

trzeźwość

trzeźwoś|ć

ж. цвярозасць;

badanie ~ci — праверка на цвярозасць

trzeźwy

1. цвярозы;

2. цвярозы; разважны

trzęsawisko

н. дрыгва; твань; багна