Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

trzepak

м.; гл. trepaczka

trzepanie

н.

1. выбіванне (пылу);

2. тэкст. трапанне;

trzepanie lnu — трапанне лёну

trzepnąć

зак.

1. пляснуць; махнуць;

2. разм. пляснуць; трэснуць; ударыць;

trzepnąć po ramieniu — ляпнуць па плячы;

trzepnąć językiem (ozorem) — ляпнуць; балбатнуць

trzepot, ~u

м. трапятанне

trzepotać

незак. лопаць, трапятаць

trzepotać się

незак. трапятацца

trzepotanie się

н. трапятанне; дрыжанне; трымценне

trzeszczeć

trzeszcz|eć

незак. трашчаць;

~ał w szwach — трашчаў па швах;

żwir ~ał pod stopami — жвір храбусцеў пад нагамі

trześnia

ж. уст. чарэшня

trześniowy

уст. чарэшневы