Verbum

tropiciel

м.

1. праследавацель; ганіцель;

2. следапыт

tropić

незак. ісці следам; шукаць; праследаваць

tropik, ~u

м. тонкая ваўняная тканіна

tropikalny

трапічны, тропікавы;

hełm ~y — трапічны шлем (з коркавага дрэва);

~e upały — трапічная гарачыня

tropiki

мн. тропікі

troposfera

ж. трапасфера

troska

ж. (o kogo/co) клопат, турбота, заклапочанасць (пра каго/што; аб кім/чым)

troskać się

незак. (o kogo/co) клапаціцца, турбавацца (пра каго/што; аб кім/чым)

troskliwie

клапатліва

troskliwość

ж. клапатлівасць