palnąć
palną|ć
зак.
1. разм. ударыць, ударыцца, выцяць;
~ł głową o kant szafki — ён ударыўся (выцяўся) галавой аб край шафкі;
2. разм. ляпнуць, выпаліць;
~ć głupstwo — ляпнуць глупства;
3. разм. пальнуць, стрэліць;
~ć sobie w łeb — застрэліцца
palnik
м. гарэлка (у прымусе, газавай пліце і інш.)
palny
paln|y
гаручы, згаральны;
łatwo ~y — лёгкаўзгаральны;
broń ~a — агнястрэльная зброя
paluch
м. анат. вялікі палец нагі;
zabierz ~y разм. прыбяры лапы
paluszek
palusz|ek
м.
1. пальчык;
2. ~ki мн. кул. палачкі;
słone ~ki — салёныя палачкі;
~ki rybne — рыбныя палачкі