Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

palnąć

palną|ć

зак.

1. разм. ударыць, ударыцца, выцяць;

~ł głową o kant szafki — ён ударыўся (выцяўся) галавой аб край шафкі;

2. разм. ляпнуць, выпаліць;

~ć głupstwo — ляпнуць глупства;

3. разм. пальнуць, стрэліць;

~ć sobie w łeb — застрэліцца

palnik

м. гарэлка (у прымусе, газавай пліце і інш.)

palny

paln|y

гаручы, згаральны;

łatwo ~y — лёгкаўзгаральны;

broń ~a — агнястрэльная зброя

palony

palon|y

палены;

kawa ~a — пражаная кава

palpacja

ж. мед. пальпацыя

palpitacja

ж. мед. сэрцабіцце

palto

н. паліто

paluch

м. анат. вялікі палец нагі;

zabierz ~y разм. прыбяры лапы

paluszek

palusz|ek

м.

1. пальчык;

2. ~ki мн. кул. палачкі;

słone ~ki — салёныя палачкі;

~ki rybne — рыбныя палачкі