Verbum

trwoga

ж.

1. трывога, неспакой, непакой, страх;

drżeć z ~i — дрыжаць ад страху;

2. трывога;

uderzyć (trąbić) na ~ę — падняць (біць) трывогу

trwonić

незак. мантачыць, марнатравіць, раскідвацца

trwożliwie

кніжн. трывожна, баязліва, пужліва, палахліва

trwożliwość

ж. кніжн. трывожнасць, баязлівасць, пужлівасць, палахлівасць

trwożliwy

кніжн. трывожны, баязлівы, пужлівы, палахлівы

trwożnie

кніжн. трывожна, неспакойна

trwożny

кніжн. трывожны, неспакойны, баязлівы, пужлівы, палахлівы;

~e słowa — трывожныя словы

trwożyć

незак. кніжн. трывожыць; непакоіць; пужаць

trwożyć się

незак. кніжн. трывожыцца; непакоіцца; пужацца

tryb, ~u

м.

1. парадак, звычай; лад;

prowadzić spokojny tryb życia — весці спакойны лад жыцця; весці спакойнае жыццё;

wszystko idzie zwykłym ~em — усё ідзе сваёй чаргой;

tryb życia — спосаб (лад) жыцця;

siedzący tryb życia — сядзячы лад жыцця;

tryb postępowania — парадак дзеянняў;

2. грам. лад;

tryb rozkazujący — загадны лад;

tryb oznajmujący — абвесны лад;

3. муз. лад;

4. тэх. шасцярня, зубчастая перадача;

~y maszyny — шасцярні машыны;

wziąć kogo w ~y — трымаць каго ў руках