Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

kruszon, ~u

м. крушон

kruszyć

незак.

1. крышыць, драбіць;

~ć chleb dla wróbli — крышыць хлеб для вераб’ёў;

woda kruszyć skały — вада камень точыць;

2. ламаць; разбураць;

kruszyć kopie o co — ламаць коп’і з-за чаго

kruszyć się

незак.

1. крышыцца;

2. перан. бедаваць; раскайвацца

kruszyna

ж.

1. крошка, крыха; часцінка; каліва;

2. малышка, малютка, малышок;

3. бат. крушына (Frangula Mill.)

krużganek

м. архіт.

1. галерэя;

2. пад’езд