Verbum

krajoznawstwo

н. краязнаўства

krakać

незак. каркаць;

kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one прык. як улез у вараны, то кракай, як яны; шыць – з шаўцамі, а выць – з ваўкамі

krakanie

н. карканне

krakers, ~u

м. крэкер

kraknąć

зак. каркнуць

krakowiak

м.

1. гл. krakowianin;

2. кракавяк (польскі танец);

tańczyć ~a — танцаваць кракавяк

krakowianin

м. кракавянін, кракаўчанін

krakowianka

ж. кракавянка, кракаўчанка

krakowski

кракаўскі

Kraków

м. г. Кракаў