Verbum

truchcik

м. трушок, трух

truchcikiem

трушком; трухам

truchleć

незак.

1. мярцвець (ад страху), нерухомець, дранцвець;

2. палохацца, пужацца

truchło

н.

1. труха;

2. уст. прах, тлен, тло;

3. старызна, хлам, разваліна

trucht, ~u

м. трух, трушок;

jechać (biec) ~em — ехаць (бегчы) трушком

truciciel

м. атрутнік

trucizna

ж. атрута, яд

truć

незак. атручваць

truć się

незак.

1. атручвацца;

2. разм. перажываць, пакутаваць

trud, ~u

м.

1. праца, работа;

z ~em — з цяжкасцю;

zadać sobie trud — узяць на сябе абавязак;

2. ~y мн. нягоды; цяжкасці;

znosić ~y życia — пераносіць цяжкасці жыцця