Verbum

stłuczka

ж. разм. сутыкненне, аварыя

stłuczony

1. разбіты;

2. выцяты, збіты

stłuć się

зак. разбіцца

stłumić

зак.

1. падавіць; задушыць;

stłumić oddech — затаіць дыханне;

stłumić płacz — падавіць плач;

2. патушыць, пагасіць;

stłumić pożar (ogień) — патушыць (пагасіць) агонь (пажар)

stłumiony

падушаны; задушаны

sto

сто;

sto dwadzieścia — сто дваццаць;

sto osób — сто чалавек;

stu mężczyzn — сто мужчын;

”sto lat!” — "сто гадоў!";

powtarzać co sto razy — паўтараць што сто разоў

stocznia

ж. верф; суднаверф

stoczniowiec

м. рабочы суднаверфі; суднабудаўнік

stoczyć

зак.

1. скаціць;

2. стачыць; патачыць;

robaki ~ły drzewo — чарвякі стачылі дрэва;

~ć bitwę — даць бой

stoczyć się

зак. скаціцца