stoczyć

stoczy|ć

зак.

1. скаціць;

2. стачыць; патачыць;

robaki ~ły drzewo — чарвякі стачылі дрэва;

~ć bitwę — даць бой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)