dziękować
dzięk|ować
незак. дзякаваць;
~uję państwu za uwagę — дзякую вам за ўвагу
dzik
м.
1. заал. дзік (Sus scrofa);
2. сад. дзікі парастак;
3. уст. нелюдзень; дзіклівы
dziki
1. дзікі;
~e koni — дзікія коні;
dziki bez — бузіна;
2. разм. дзікі; страшны;
dziki wzrok — дзікі позірк;
dziki wybryk — дзікі ўчынак;
dziki hałas — дзікі крык;
3. незаконны, нелегальны;
dziki strajk — дзікая забастоўка (без узгаднення, неафіцыйная);
dziki lokator — незаконны жылец;
4. разм. дзікун, дзікі чалавек;
dzicy napadli na osadę kolonizatorów — дзікуны напалі на паселішча каланізатараў
dzikus
м. дзікун; нецывілізаваны чалавек
dziobacz
м. жарг. зубрыла; завучка
dziobać
dzioba|ć
незак.
1. дзяўбці, дзюбаць;
kury ~ły ziarno — куры дзяўблі зерне;
2. студ. жарг. вучыць; зубрыць
dziobak
м. заал. качканос (Ornithorhynchus paradoxus)