Verbum

uprawnienie

н. права; паўнамоцтва;

~a służbowe — службовыя правы

uprawniony

які мае права;

uprawniony do zasiłku chorobowego — які мае права на дапамогу па хваробе

uprawny

культурны; які апрацоўваецца;

ziemie ~e — культурныя землі; землі, якія апрацоўваюцца;

rośliny ~e — культурныя расліны

uprawomocnić

зак. юр. надаць законную сілу

uprawomocnić się

зак. юр. увайсці ў законную сілу

uprosić

зак. упрасіць

uproszczenie

н. спрашчэнне

uproszczony

спрошчаны;

uproszczony rachunek — спрошчаны разлік

uprościć

зак. спрасціць

uprowadzać

незак.

1. выкрадаць, красці;

2. спакушаць