ulegać
ulega|ć
незак.
1. komu саступаць, скарацца, падпарадкоўвацца, саступаць;
~ć przemocy — саступаць (скарацца) сіле;
~ć rozkazowi — падпарадкоўвацца загаду;
2. цярпець паражэнне (паразу); прайграваць;
3. паддавацца; падпадаць, трапляць пад уздзеянне; зведваць; зазнаваць; падлягаць;
nie ulegać kwiestii — бясспрэчна;
nie ulegać wątpliwosci — не падлягае сумненню; несумненна;
~ć nastrojom — паддавацца настрою (эмоцыям);
~ć halucynacjom — мець галюцынацыі;
~ć przemianom — змяняцца;
~ć zepsuciu — псавацца
uległość
uległoś|ć
ж. падатлівасць; пакорнасць; пакорлівасць; пакора;
zmusić do ~ci — прымусіць да пакоры; змусіць падпарадкавацца
uległy
uległ|y
падатлівы; пакорны; пакорлівы; паслухмяны;
być ~ym względem (wobec w stosunku do) kogo — слухацца каго; падпарадкоўвацца каму;
była we wszystkim ~a matce — яна ва ўсім слухалася маці
ulepszać
незак. удасканальваць, паляпшаць
ulepszać się
незак. удасканальвацца, паляпшацца
ulepszenie
н. удасканальванне, паляпшэнне
ulepszyć
зак. удасканаліць, палепшыць