Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ugier

м. вохра;

malować ugrem — маляваць вохрай

ugięcie

н. прагіб, прагін, згіб

uginać

незак.

1. згінаць, згібаць;

uginać karku перан. cкарацца;

2. прыпадымаць; падгінаць;

uginać spódnicę — падгінаць спадніцу

uginać się

ugina|ć się

незак. угінацца, прагінацца;

mostek się pod nim uginać się — масток пад ім угінаецца

ugłaskać

зак. задобрыць, змякчыць

ugniatać

ugniata|ć

незак.

1. умінаць, мясіць;

~ć glinę — мясіць гліну;

гл. zagniatać;

2. ціснуць;

te buty mnie ~ją — гэтыя чаравікі мне ціснуць;

karabin ~ł go w ramię — карабін ціснуў яму на плячо;

3. ляпіць;

~ć z plasteliny — ляпіць з пластыліну

ugnieść

зак. умяць, замясіць;

ugnieść ciasto na kluski — замясіць цеста на галушкі;

гл. zagnieść

ugoda

ugod|a

ж. пагадненне, дамоўленасць;

zawrzeć ~ę — заключыць пагадненне

ugodowiec

м. прымірэнец, згоднік

ugodowo

1. палюбоўна; па ўзаемным пагадненні; па ўзаемнай згодзе;

załatwić sprawę ugodowo — абладзіць справу палюбоўна;

2. прымірэнча, па-згодніцку;

był ugodowo nastawiony — быў настроены прымірэнча