ugniatać

ugniata|ć

незак.

1. умінаць, мясіць;

~ć glinę — мясіць гліну;

гл. zagniatać;

2. ціснуць;

te buty mnie ~ją — гэтыя чаравікі мне ціснуць;

karabin ~ł go w ramię — карабін ціснуў яму на плячо;

3. ляпіць;

~ć z plasteliny — ляпіць з пластыліну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)