Verbum

triumf, ~u

м. трыумф;

odnieść triumf — атрымаць (заваяваць) перамогу, дабіцца перамогі;

święcić ~y — мець поспех

triumfalny

трыумфальны;

brama ~a — трыумфальная арка

triumfator

м. кніжн. трыумфатар, пераможца

triumfować

незак. кніжн. трыумфаваць;

złościowie triumfować — злараднічаць

triumwirat, ~u

м. трыумвірат