Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

pieczątka

ж.; гл. pieczęć

pieczeniarz

м. дармаед; нахлебнік

pieczenie

н.

1. пячэнне; выпяканне; выпечка;

wielkanocne pieczenie ciast i bab — вялікоднае пячэнне пірагоў;

2. пеката; пякотка;

pieczenie w gardle — пеката ў горле

pieczeń

piecze|ń

ж. смажаніна;

~ń wołowa — смажаная ялавічына; ростбіф;

przy jednym ogniu upiec dwie ~nie прык. адным ударам двух зайцаў забіць

pieczęć

ж. пячатка, пячаць;

pieczęć urzędowa — пячатка ўстановы

pieczętować

незак. ставіць пячатку

pieczołowicie

клапатліва, старанна; дбайна; рупліва

pieczołowitość

ж. клапатлівасць, стараннасць; дбайнасць; руплівасць

pieczołowity

клапатлівы, старанны; дбайны; руплівы

pieczony

печаны