Verbum

pełnomocnictwo

pełnomocnictw|o

н. паўнамоцтва;

udzielić komu ~a — даць (надаць) каму паўнамоцтвы

pełnomocnik

м. упаўнаважаны;

przez ~a — праз упаўнаважанага

pełnomocny

паўнамоцны;

minister pełnomocny — паўнамоцны міністр

pełnomorski

(пра судна) акіянскі; далёкага плавання

pełnotłusty

pełnotłust|y

неабястлушчаны;

mleko ~e — неабястлушчанае малако

pełnowartościowy

паўнацэнны, паўнавартасны

pełnoziarnisty

з непрасеянай мукі

pełny

pełn|y

1. поўны; напоўнены;

2. поўны; суцэльны; абсалютны;

~a cegła — суцэльная (паўнацелая) цэгла;

~ej krwi — чыстакроўны;

na ~ym morzu — сярод чыстага мора;

~ą parą — на поўную (усю) сілу;

~e mleko — неразведзенае малако;

w ~ym toku — у поўным разгары

pełzać

незак. поўзаць; паўзці

pełzak

м. паўзучая расліна