Verbum

mocarz

м.

1. кніжн. асілак, здаравяка; волат;

2. кніжн. уладар

mocen

1. правамоцны;

2. у сілах;

nie jestem mocen tego zrobić — я не ў сілах гэта зрабіць

mociumdzieju

уст. жарт. вашасць, вашэць, ваша міласць

mociumpanie

н.; гл. mociumdzieju

mocno

моцна;

wczoraj mocno padało — учора быў моцны дождж;

mocno zbudowany — моцнага целаскладу;

mocno spała — яна моцна спала;

mocno przekonany — моцна перакананы;

trzymaj się mocno! — трымайся!

mocny

моцны; дужы; трывалы;

mocny sen — моцны сон;

mocny z polskiego — моцны ў польскай мове

mocodawca

м. кніжн. юр. давернік

mocować

незак. прымацоўваць, замацоўваць, мацаваць

mocować się

незак.

1. дужацца, барукацца; змагацца;

2. старацца; біцца над чым

mocowanie

н. прымацаванне; замацаванне