Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęghiklłmnoóprstuwy.
aąeęnoótuwyz

krzemionka

ж. крэменязём

krzemionkowy

крэменязёмны

krzepa

ж. разм. дужасць; бадзёрасць; моц

krzepić

krzepi|ć

незак. кніжн. узмацняць, дадаваць сілы, узнімаць дух;

~ła ich nadzieja lepszego jutra — надзея на лепшую будучыню дадавала ім сілы

krzepki

кніжн. моцны; дужы; бадзёры;

krzepki staruszek — бадзёры дзядок

krzepko

кніжн. моцна; дужа; бадзёра

krzepkość

ж. кніжн. дужасць; бадзёрасць

krzepnąć

krzepn|ąć

незак.

1. застываць; гусцець;

krew w żyłach ~ie — кроў стыне ў жылах;

2. кніжн. мацнець

krzepnienie

н.; гл. krzepnięcie

krzepnięcie

н. згусанне; цвярдзенне