Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

krępacja

krępacj|a

ж. разм., іран. збянтэжанасць; сарамлівасць;

mów wszystko, bez ~i — кажы ўсё, не саромся

krępować

незак.

1. турбаваць, перашкаджаць; бянтэжыць;

2. звязваць;

krępować jeńców sznurami — звязваць палонных вяроўкамі;

3. кніжн. стрымліваць, абмяжоўваць

krępować się

krępowa|ć się

незак. саромецца, бянтэжыцца, адчуваць сябе няёмка;

~ł się nieznajomych — ён саромеўся незнаёмых

krępujący

krępując|y

няёмкі, нязручны;

znaleźć się w ~ej sytuacji — трапіць у няёмкае становішча;

~e warunki — нявыгадныя ўмовы

krępy

каржакаваты

krętacki

махлярскі, круцельскі, ашуканскі

krętactwo

н. махлярства, круцельства, ашуканства

krętacz

м. круцель; ашуканец

krętanina

ж.

1. блытаніна;

2. хітрыкі, выкрут;

3. махлярства, круцельства

kręty

kręt|y

1. кручаны, віты;

2. звілісты, завілісты; пакручасты;

~a rzeka — звілістая (завілістая) рака;

3. перан. нячысты, несумленны;

~e drogi — завілісты (несумленны) шлях