krajalnica
Verbum
анлайнавы слоўнікПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVukrajan
krajarka
krajka
1. пруг;
2. палоска (паперы, тканіны і да т.п.)
krajobraz, ~u
krajobrazowy
ландшафтны
krajowiec
krajowy
krajow|y1. нацыянальны; усеагульны (у маштабе краіны);
2. айчынны;
krajoznawca
krajoznawczy
krajoznawcz|yкраязнаўчы;