Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.
aąeilłnoóruw

skomlić

незак.; гл. skomleć

skompletować

зак. укамплектаваць

skomplikować

зак. ускладніць

skomplikowany

складаны, заблытаны

skomponować

зак. скампанаваць

skompromitować

зак. скампраметаваць

skompromitować się

зак. скампраметавацца

skomunikować się

зак. звязацца, наладзіць сувязь;

skomunikować się z kim — наладзіць сувязь з кім

skon, ~u

м. смерць, кананне, скон

skonać

skona|ć

зак. сканаць; памерці;

niech ~m! разм. каб я скрозь зямлю праваліўся!; каб я здох!; каб я гэтак жыў!