Verbum

skoczyć

зак.

1. скокнуць, скочыць;

2. скокнуць; [хутка] збегаць

skojarzenie

н.

1. злучэнне (пары людзей);

2. асацыяцыя; сувязь

skojarzyć

зак.

1. злучыць;

2. асацыіраваць, асацыяваць; звязаць

skojarzyć się

зак. асацыявацца, асацыіравацца

skok, ~u

м.

1. скачок;

skok wzwyż (w dal) — скачок у вышыню (даўжыню);

~i narciarskie — скачкі з трампліна;

skok o tyczce — скачкі з кіем;

skok do wody — скачкі ў ваду;

2. вайск. кідок; перабежка;

3. тэх. ход; крок

skokowy

скачковы;

staw skokowy — скачковы басейн

skolonizować

зак. каланізаваць

skomasować

зак.

1. ліквідаваць цераспалосіцу; злучыць, узбуйніць зямельныя ўчасткі;

2. сканцэнтраваць; засяродзіць

skombinować

зак.

1. скамбінаваць;

2. разм. скеміць; уцяміць; даўмецца

skomleć

незак. скавытаць; скуголіць; канькаць