Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dzięciolić

незак. студ. жарг. вучыць; зубрыць

dzięgiel

м. бат. дзягіль (Angelica L.)

dziękczynienie

н. узнясенне хвалы; падзяка; удзячнасць

dziękczynny

падзячны; удзячны

dzięki

I мн.

1. удзячнасць, падзяка;

2. разм. дзякуй!; дзякую!;

dzięki za pomoc — дзякуй за дапамогу;

wielki dzięki — вялікі дзякуй

II

дзякуючы;

dzięki twojej pomocy — дзякуючы тваёй дапамозе

dziękować

dzięk|ować

незак. дзякаваць;

~uję państwu za uwagę — дзякую вам за ўвагу

dzik

м.

1. заал. дзік (Sus scrofa);

2. сад. дзікі парастак;

3. уст. нелюдзень; дзіклівы

dziki

1. дзікі;

~e koni — дзікія коні;

dziki bez — бузіна;

2. разм. дзікі; страшны;

dziki wzrok — дзікі позірк;

dziki wybryk — дзікі ўчынак;

dziki hałas — дзікі крык;

3. незаконны, нелегальны;

dziki strajk — дзікая забастоўка (без узгаднення, неафіцыйная);

dziki lokator — незаконны жылец;

4. разм. дзікун, дзікі чалавек;

dzicy napadli na osadę kolonizatorów — дзікуны напалі на паселішча каланізатараў

dzikość

ж. дзікасць

dzikus

м. дзікун; нецывілізаваны чалавек