Verbum

trawienie

н.

1. страваванне;

2. тэх. траўленне

trawieniec

м. анат. сычуг, страўнік (малочнага цяляці)

trawienny

стрававальны

trawiestować

незак. парадзіраваць

trawka

ж.

1. траўка;

2. разм. траўка (пра марыхуану);

pójść na zieloną ~ę разм. пайсці (у адстаўку); згубіць працу

trawler

м. мар. [trauler] траўлер

trawnik

м. газон

trawopolny

с.-г. травапольны;

trawopolny płodozmian — травапольная сістэма земляробства

trawożerny

заал. траваедны