Verbum

dziewiątka

ж.

1. дзевятка;

2. дзевяты нумар; дзевятка;

stara dziewiątka — пагард. старая карга

dziewiąty

дзевяты

dziewica

ж.

1. дзяўчына;

2. нявінніца; цнатлівая

dziewictwo

н.

1. цнатлівасць;

2. перан. беззаганнасць; чысціня; нявіннасць

dziewiczy

dziewicz|y

1. дзявочы; дзявоцкі;

~y wieczór — дзявочнік, дзявоцкія запоіны, дзявічкі (апошні вечар напярэдадні вяселля);

błona ~a анат. дзявоцкая плява;

2. нявінны; некрануты; цнатлівы;

3. некрануты; першабытны;

~a puszcza — першабытны лес;

teren ~y — некранутая зямля;

dziewięcioro

зборн. дзевяцера

dziewięciu

а.-м. дзевяць;

гл. dziewięć

dziewięć

дзевяць;

ni w pięć, ni w ~ć — ні ў пяць, ні ў дзесяць; ні ў два, ні ў паўтара

dziewięćdziesiąt

дзевяноста

dziewięćdziesięciu

а.-м. дзевяноста;

гл. dziewięćdziesiąt