dotykać
dotyka|ć1. kogo/czego датыкацца, дакранацца да каго/чаго, кранаць што;
2. czego прымыкаць; сутыкацца; мець агульную мяжу;
dotykać
dotyka|ć1. kogo/czego датыкацца, дакранацца да каго/чаго, кранаць што;
2. czego прымыкаць; сутыкацца; мець агульную мяжу;
dotykać się
dotykalność
dotykalny
які ўспрымаецца дотыкам (адчуваецца на дотык); які абмацваецца
dotykanie
dotykowy
dotykow|yадчувальны на дотык;
douczać
douczać się
doustnie
праз рот
dowalić
1. даваліць; дасыпаць;
2. ударыць